Rumian żółty, rumian barwierski
Cota tinctoria (L.) J.Gay, syn. Anthemis tinctoria L.
Inne nazwy: rumian barwierski
Bylina występująca w stanie dzikim w Europie i zachodniej Azji.
W Polsce często spotykana na północy kraju, rzadziej na południu. Porasta suche zbocza, przydroża, torowiska i nasypy kolejowe.
Surowcem zielarskim jest cała roślina. Wykazuje ona działanie rozkurczowe, napotne, wywołuje miesiączkę.
Rumian żółty jest uprawiany jako roślina ozdobna i chętnie sadzony na rabatach. Nadaje się do ogródków skalnych. Jest bardzo łatwy w uprawie. Najlepiej rośnie w pełnym słońcu, na przepuszczalnej glebie. Jest całkowicie mrozoodporny.
W dawnych czasach z rumianu żółtego otrzymywano żółty barwnik i stąd pochodzi jego nazwa.
Roślina bardzo łatwa w uprawie. Jest całkowicie mrozoodporna. Najlepiej rośnie w pełnym słońcu, na przepuszczalnej glebie. Można uprawiać z nasion. Łatwo rozmnaża się przez podział jesienią lub wiosną, można też przez sadzonki pobierane latem. Zakwita późnym latem. Po przekwitnieniu roślinie przycina się przekwitłe kwiatostany, jesienią obcina się całą roślinę tuż przy ziemi. Na wiosnę odnawia się ona z podziemnych kłączy.
