Emilia szkarłatna
Emilia coccinea
Jednoroczna roślina naturalnie występująca w równikowej strefie Afryki. Do Europy, a dokładniej Anglii sprowadzono ją dopiero około 1800 roku.
W Afryce liście innego gatunku są spożywane jako gotowane razem z roślinami strączkowymi. Natomiast nasza bohaterka jest wykorzystywana w lokalnej medycynie tradycyjnej.
Dorasta do 40 cm wysokości. Tworzy rozetę dużych liści, z której wyrastają liczne ulistnione, cienkie pędy kwiatostanowe, zakończone niewielkimi, pomarańczowymi (ceglastymi) kwiatostanami (koszyczkami). Roślina kwitnie długo: od przełomu czerwca i lipca aż do przymrozków.
Emilia szkarłatna potrzebuje stanowiska słonecznego. Podłoże powinno być żyzne i przepuszczalne, o odczynie lekko kwaśnym, nie nadaje się na gleby bardzo suche (na takich kwitnie słabo, a kwiaty szybko przekwitają). Podczas suszy roślinę trzeba nawadniać.
Ze względu na intensywną barwę kwiatów, pięknie kontrastującą z zielenią innych roślin, Emilia coccinea jest cenną rośliną rabatową (najlepiej sadzić ją w grupach). Nadaje się także na kwiat cięty i do suszenia.
